Stromen

Vanochtend vroeg een bericht: ‘Mag ik jouw tekst van Facebook gebruiken?’ Ik ben verrast. ‘Ja natuurlijk,’ antwoord ik terug. In deze tijd van het Corona Virus ben ik zo blij dat we ook mogen delen met elkaar. Het voelt zo natuurlijk. Om te vertragen, meer stil te zijn, even minder fysiek bij elkaar te zijn, maar onszelf volledig te mogen voelen, beleven, ervaren, ook op afstand. Hoe pijnlijk, intens en lastig ook. Ja JEZELF. Mag je zijn, gewoon zijn? Misschien naast alle nieuwe creaties die direct al in je ontstaan? Een nieuwe balans vinden? Doen en ook ‘zijn’? Een confrontatie met diepere lagen die misschien nog niet bekend zijn met vertragen, rust, veiligheid en vertrouwen. Misschien ook wel hele ongemakkelijke gevoelens?
In gesprek geeft ze aan dat de woorden over naar binnen keren haar geraakt hebben, en ze ook wat in haar leeft meer aandacht wenst te geven. Ze wil stoppen met haar praktijk. Maar ze voelt angst, onzekerheid, weerstand. Ook een ‘wat dan?’ Onwetenheid, is zo’n diep gevoel, van leegte, voorbij houvast, wat zoveel angst kan oproepen.
Hoe graag wil ieder van ons niet rust en geluk. En ook ik worstel ermee, net zoals deze mooie jonge vrouw op facebook. We vinden niet de rust door ons te ontdoen van ongemakkelijke gevoelens, of door nog harder te rennen met nieuwe campagnes of volledig je bedrijf in not time om te zetten op teams of vol webcam video’s. Maar door diep en nog dieper door te dringen IN de gevoelens. Er zo een mee te worden, dat je erdoor(heen) dringt. En misschien ligt daar wel de groote ontdekking. Het is de weerstand die tegenhoudt van rust en geluk. Niet de ongemakkelijke gevoelens zelf. Kunnen we alles verwelkomen in deze tijd? Dit niet tot weerstand en onze vijand maken, maar onze bondgenoot?
‘Tot 6 april stoppen,’ zegt ze. Ik voel dat het een langere stop is….bij doorvragen blijkt het misschien wel geheel stoppen met haar schoonheidssalon is. Direct denk ik aan ‘healing op afstand’. Ik benoem het en ze blijkt net haar eerste keer geprobeerd en ervaren te hebben. Ik voel zoveel vertrouwen in dit nieuwe pad en deze ontdekkingstocht voor haar, m’n lichaam tintelt via facebook messenger, voel zoveel blijdschap voor haar!! ‘Ja’, typt ze nog eens, ‘ik ga de tekst aanpassen!’ Tranen rollen. ‘Oh jaa,’ dit voelt zo goed, ‘healings op afstand.’ ‘Ik ga eens kijken wat dit me kan brengen.’ Van weerstand naar angst, in een nieuwe mogelijkheid. Uit het niets weer iets. Maar die periode van niets! Wow wat kost het velen van ons, en ook mezelf moeite.
Ik voel het dankbare geschenk, dat terwijl de zon stralend schijnt buiten, ik even mag vertragen en dit contact mag hebben. Door gewoon te zijn. Er onverwacht mag ontstaan, gesprekken, kleine mailings, contact. Gewoon zijn. Even geen labels. Hoe voel je je, wat voel je? Heb het altijd zo ingewikkeld gevonden, gaf me zoveel gevoelens van niet-weten, onvermogen, schuld, verdriet. Net als te grote stappenplannen, vastomlijnde structuren. Ja, ik doe m’n best. Ik geef 2 dagen les op een fantastische Vrije School. Overdag geef ik ze rekenen, taal, spelling, periode onderwijs etc. en ‘s nachts droom ik regelmatig over een kind, of zie ik beelden van meer saamhorigheid en daarna verandert er iets in de klas. Laten we het magie noemen zonder lesprogramma. Zonder extra betaling, maar rijkdom tot en met. Het gebeurt, omdat ik van de kids hou voorbij het programma.
Zoals Corona ook geen programma heeft, ons in onwetendheid brengt, laat ervaren, voelen, in het onbekend zijn. Weerstand oproept. Angst voor niets en angst voor iets. En vraagt om diep te doordringen, te mogen beseffen dat je leeft, ook in eenvoud. En zo openen we, een voor een, op eigen wijze. Mag ik het laten, laten stromen, voelen dat ik leef, op Moeder Aarde. Stroming brengt beweging, beweging brengt opening, opening brengt verandering, verandering brengt nieuw en expansie. Een nieuwe aarde. Ik wens jou stroming, in weerstand, in gevoelens en ook als je stilstaande onwetendheid ervaart nu. Ik ben er voor jou als je gewoon even wilt bellen. Er ontstaat wat mag ontstaan, energie, stroming, woorden, een gedicht, een gesprek, een beeld, zijn. Jezelf zijn. Stuur me een bericht als deze tekst bij je binnenkomt en je in gesprek met of zonder woorden wilt zijn.

Dit bericht is gepost in Blog. Bookmark de link.